ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΙΘΑΡΙΣΤΑ ΤΩΝ MARY JANE ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ !!!

ΠΡΙΝ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΕΙΜΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΜΜΙΑ ΨΩΝΑΡΑ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΑΙ ! ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΚΑ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΤΗΜΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΩΘΗΣΗ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΜΠΑΝΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΦΕΛΟΣ !! ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΕΒΟΜΑΙ ΟΣΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΣTΗΡΙΖΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙOΥΣ ΜΗΝΕΣ, ΜΙΑ ΕΚΠΟΜΠΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ ΜΟΝΟ !! ΑΥΤΑ !!!

Η πρώτη μου επαφή με τον Λευτέρη ήταν σε ένα live που έκανε σε ένα μαγαζί στη Φιλιππιάδα ! Ενώ κοιμόμουνα σαν το βόδι, ως συνήθως, χτυπάει το τηλέφωνο εκεί γύρω στης 3.30 με 4 τα ξημερώματα. Το σηκώνω κοιμισμένος καθώς ήμουνα και ακούω από την άλλη γραμμή τη φωνή ενός φίλου μου να μου λέει ΄΄ μαλάκα ο τύπος τα σπάει άκου να δεις τι γίνεται ! ε, δεν χρειάστηκα και πολύ να ξαγρυπνήσω ακούγοντας METALLICA από την άλλη γραμμή !! Κάθισα στο τηλέφωνο πάνω από 1 ώρα δίνοντας και παραγγελιές ! ! Kαι πραγματικά ο άνθρωπος τα έσπαγε !! Καθώς πίναμε το καφεδάκι μας με τον Λευτέρη , μου έδωσε την  εντύπωση ότι αυτός και η μπάντα των MARY JANE, είναι προσγειωμένα παιδιά που ξέρουν από μουσική,  χαμηλών τόνων , με πάνω απ’ όλα σωστή προσέγγιση της μουσικής και την αίσθηση ότι γουστάρουν αυτό που παίζουν. Πάμε να δούμε τι μας είπε ο Λευτέρης. 

RAILS OF MUSIC :  Από πότε υφίσταται η μπάντα ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Έχουμε στην ουσία 2 χρόνια που παίζουμε μαζί με τον Σήφη ακουστικά και ένα μήνα περίπου που δημιουργήσαμε τους MARY JANE έχοντας ήδη 3 live στο ενεργητικό μας και συνεχίζουμε.

RAILS OF MUSIC :  Πως προέκυψε το όνομα ; 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Κοίτα είναι μία μίξη καταστάσεων ... Στην αμερικάνικη αργκό, το Μary Jane σημαίνει μπάφος. Για να μην παρεξηγηθούμε όμως εκτός από αυτή τη σημασία JANE είναι το όνομα της κοπελιάς τους Σήφη του τραγουδιστή μας και ΜARY της δικής μου, όποτε κάναμε ένα μικρό πάντρεμα. 

RAILS OF MUSIC :  Ποιο είναι το στυλ μουσικής σας, και βασικά ποιες είναι οι επιρροές σας ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ Οι επιρροές μας είναι το κλασσικό ροκ, το heavy metal, καθώς και η κινηματογραφική και κλασσική μουσική. Τώρα όσον αφορά την μπάντα, δεν θέλουμε να βάλουμε ταμπέλα ως το ποια κατεύθυνση θα κινηθούμε γιατί απλά πιστέυω οτι κατι τέτοιο θα ήταν αρκετά περιοριστικό. 

RAILS OF MUSIC :  Τα τραγούδια και τους στίχους ποιος τους  δουλεύει ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Προς το παρόν ο Σήφης κι εγώ... Βέβαια ολες οι ιδέες απο όλα τα μέλη είναι παντα ευπρόσδεκτες

RAILS OF MUSIC :  Ασχολείσαι χρόνια με τη μουσική και με την κιθάρα ειδικότερα;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Ξεκίνησα περίπου το 1992 να παίζω. Πήρα μέρος σε αρκετά live, όπως στο κάστρο της Άρτας εκείνα τα χρόνια κ το παλιό σινεμά καθώς έπαιξα πρόσφατα και με τους BLUES REPORT και τον Νίκο τον Τσιαμτσίκα. 

RAILS OF MUSIC :  Τι πλάνα έχετε γι’ αυτό τον καιρό στα σκαριά σας; 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Τώρα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε σε περίοδο ανασυγκρότησης. Ύστερα από τα live στο Rapido Molino fest και στη Φιλιππιάδα αλλά κ το Opening Act σε Μαχαιρίτσα,Ζουγανελη,Σταροβα,Κωνσταντοπουλο,ξεκιναμε να δουλεύουμε ένα demo που έχουμε προγραμματίσει να βγάλουμε το χειμώνα. Ήδη δύο κομμάτια είναι μισοτελειωμένα και ευελπιστούμε μέχρι το χειμώνα να έχει κυκλοφορήσει. Σε αυτό το σημείο να πω ότι festival σαν το Rapido Molino πρέπει πραγματικά να στηρίζονται γιατί πραγματικά αξίζει τον κόπο ! Εμείς υπήρξαμε από τις πρώτες μπάντες που παίξαμε σε αυτό το festival από την αρχή του το 2004, όταν δεν λεγόμαστε φυσικά έτσι και το Mary Jane δεν υπήρχε καν σαν ιδέα.

RAILS OF MUSIC :  Τα μέλη της μπάντας ποια είναι ; 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Λοιπόν η μπάντα απαρτίζεται από τα εξής μέλη : Από τον Σίφη Γκίκα στα φωνητικά, από εμένα ( Λευτέρης Καλαμπόκας ) στην κιθάρα, από τον Βαγγέλη Παππά στο μπάσο, από τον Ρέβα Κωνσταντίνο στα Drums, καθώς και από ένα φυσικό ταλέντο από την Κωνσταντίνα Νάστου στα φωνητικά, η οποία παρ’ ολο το νεαρό της ηλικίας της καθώς είναι μόνο 17 χρονών, είμαστε πάρα πολύ τυχεροί που την έχουμε.

RAILS OF MUSIC :  Ποια είναι η θέση σου για τη μουσική σκηνή στην Ελλάδα ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Χωρίς να θέλω να κρίνω καταστάσεις, θεωρώ ότι αυτό που θα πρέπει να χαρακτηρίζει τη μουσική ως τέχνη είναι το ότι δεν θα πρέπει να απευθύνεται σε ανθρώπους που συμπεριφέρονται ως πρόβατα που πρέπει να ακολουθούνε τα must. Τότε η τέχνη γίνεται προϊόν και το προϊόν απλά ξεπουλιέται. Όσο αφορά την ελληνική σκηνή, θεωρώ ότι έχει εκπληκτικούς μουσικούς ( π.χ. GUS G - Sakis Tolis "ROTTING CHRIST" ), που δυστυχώς για να καταφέρουν κάτι στο είδος αυτό θα πρέπει να βγουν εκτός συνόρων, γιατί πλέον οι εταιρείες αναλώνονται στην παρουσία και όχι στην ουσία. Έτσι, λοιπόν, όταν η μουσική δεν γίνεται προϊόν και οι ίδιοι οι μουσικοί δεν συμπεριφέρονται ως προϊόντα που προσπαθούν να πουλήσουν τον εαυτό τους τότε, το αποτέλεσμα είτε είναι καλό είτε κακό σίγουρα θα καταφέρει να προβληματίσει .

RAILS OF MUSIC :  Πιστεύεις ότι οι μπάντες πρέπει να πληρώνονται ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : Πιστεύω ότι οι περισσότερες τοπικές μπάντες γουστάρουν αυτό που κάνουνε και δεν έχουν αυτοσκοπό τα χρήματα. Παρ’ όλα αυτά όμως θα θεωρούσα σωστό βέβαια οι μπάντες να παίρνουν κάποια χρήματα όσον αφορά τα έξοδά τους, ( αναλώσιμα, βενζίνη κτλ ). Είναι κρίμα να προσφέρουν θέαμα και να βάζουν λεφτά από την τσέπη τους.

RAILS OF MUSIC :  Κλείνοντας, θα ήθελες να πεις κάτι στους ακροατές της εκπομπής και στους fan της ROCK και METAL μουσικής ;

ΛΕΥΤΕΡΗΣ : να ακούν κ να στηρίζουν εκπομπές σαν τη δική σου ώστε να μπορούν να επιβιώνουν στα ραδιόφωνα κ να στηρίζουν όσο μπορούν τον τοπικό πολιτισμό. Σ'ευχαριστω πολύ εν κατακλείδι για το χρόνο που διέθεσες στηρίζοντας αυτή την προσπάθεια.

Ο ΠΙΟ ΣΩΣΤΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΤΗΣ METAL ΜΟΥΣΙΚΗΣ !!!

Τα παρακάτω σενάρια με ήρωες τον πρωταγωνιστή, τη φυλακισμένη σε κάστρο πριγκίπισσα και τον δράκο που τη φυλάει, αποδίδουν μερικές απ' τις γεύσεις του μέταλ:


Heavy Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια harley, σκοτώνει τον δράκο, πίνει μερικές μπύρες και πηδ* την πριγκίπισσα.


Power Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει καβάλα σ' ένα λευκό μονόκερω, ξεφεύγει απ' τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και της κάνει έρωτα σ' ένα μαγεμένο δάσος.


Thrash Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, πολεμάει τον δράκο, σώζει την πριγκίπισσα και την πηδ*.


Folk Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μερικούς φίλους του που παίζουν ακορντεόν, βιολιά, φλάουτα κι άλλα περίεργα όργανα, ο δράκος την πέφτει για ύπνο (απ' τον χορό κτλ). Μετά φεύγουν όλοι... χωρίς την πριγκίπισσα.


Viking Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με πλοίο, σκοτώνει τον δράκο με το επιβλητικό τσεκούρι του και τον τρώει, βιάζει την πριγκίπισσα μέχρι θανάτου, κλέβει τα υπάρχοντά της και βάζει φωτιά στο κάστρο πριν φύγει.


Death Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, σκοτώνει τον δράκο, πηδ* την πριγκίπισσα και τη σκοτώνει, μετά φεύγει.


Black Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει τα μεσάνυχτα, σκοτώνει τον δράκο και τον παλουκώνει μπροστά στο κάστρο. Μετά σοδομίζει την πριγκίπισσα και πριν τη σκοτώσει, πίνει το αίμα της σε τελετή. Μετά παλουκώνει και την πριγκίπισσα δίπλα στον δράκο.


Gore Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, σκοτώνει τον δράκο και σκορπίζει τα σωθικά του μπροστά στο κάστρο, πηδ* την πριγκίπισσα και τη σκοτώνει. Μετά πηδ* πάλι το πτώμα, σχίζει το στομάχι και τρώει τα σωθικά της. Μετά πηδ* το κουφάρι για τρίτη φορά, το καίει και το πηδ* για τελευταία φορά.


Grind Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, ουρλιάζει κάτι εντελώς ανεπίδεκτο αποκρυπτογράφησης για περίπου 2 λεπτά και φεύγει...


Doom Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, διαπιστώνει το μέγεθος του δράκου και σκέφτεται ότι δεν θα μπορούσε να τον νικήσει ποτέ, έτσι του προκαλείται κατάθλιψη κι αυτοκτονεί. Ο δράκος τρώει το πτώμα του και την πριγκίπισσα για επιδόρπιο. Κι αυτό είναι το τέλος μιας λυπητερής ιστορίας.


Gothic Metal: Η πριγκίπισσα με βελούδινη αμφίεση τραγουδάει σοπράνο. Ο πρωταγωνιστής συμπληρώνει το ντουέτο, ως το «τέρας», ενώ ο δράκος παίζει φλάουτο. Ξαφνικά το καταπίνει και κατά λάθος καίει με φλόγα την πεντάμορφη και το τέρας και πεθαίνει από ασφυξία. Οι τρεις ψυχές καταδικάζονται εις το πυρ το εξώτερο αιώνια.


Progressive Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια κιθάρα και σολάρει για 26 λεπτά. Ο δράκος αυτοκτονεί από τη βαρεμάρα. Ο πρωταγωνιστής μπαίνει στην κρεβατοκάμαρα της πριγκίπισσας, παίζει άλλο ένα σόλο με όλες τις τεχνικές που έμαθε τον τελευταίο χρόνο στο ωδείο. Η προγκίπισσα το σκάει ψάχνοντας για τον Heavy Metal πρωταγωνιστή.


Industrial Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει φορώντας ένα λιγδιασμένο παλτό, χειρονομεί άσεμνα κατά του δράκου και οι σεκιουριτάδες τον πετάνε έξω απ' τη νεραϊδοχώρα.


Speed Metal: Πολύ ξαφνικά, μικρό σόλο, ο δράκος μπερδεύεται, κάποιος στριγκλίζει περίεργα πράγματα, η πριγκίπισσα αντιλαμβάνεται ότι ξεπαρθενεύτηκε, ο δράκος και η πριγκίπισσα ακόμα ψάχνουν αυτόν που τα έκανε.


Christian Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει γυρίζοντας απ' την ενορία της περιοχής του και τραγουδάει μια σαχλή power μπαλάντα στον δράκο, λέγοντας πόσο πολύ τον αγαπάει ο Χριστός και ότι ο δράκος θα πρέπει να πάει κοντά Του. Ο δράκος ασπάζεται αμέσως τον Χριστιανισμό και όταν η πριγκίπισσα προσπαθεί να ευχαριστήσει τον πρωταγωνιστή, αυτός της απαντάει ότι είναι κατά της ερωτικής πράξης πριν το γάμο.


Glam Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει, ο δράκος σκάει στα γέλια με την εμφάνιση του τύπου και τον αφήνει να μπει. Ο πρωταγωνιστής κλέβει το μέικ απ της πριγκίπισσας και προσπαθεί να βάψει το κάστρο ένα υπέροχο ροζάκι.


Battle Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει με μια λεγεώνα εκατό γενναίων πεζικάριων, άρματα και μια ντουζίνα εκλεκτών μαχητών. Ως μέγας ειδικός στην τακτική, πολιορκεί το δράκο επί 6 ώρες και τελικά τον πλευροκοπά. Η πριγκίπισσα πλήττει.


Tech Metal: Ο Πρωταγωνιστής παίζει ένα ολόκληρο τονικό riff αλλάζοντας ανάμεσα στα 11/16 και 13/16 με το αριστερό του χέρι καθώς χτυπάει μία αυξανόμενη χρωματική σειρά με το δεξί. Ο Δράκος παθαίνει ένα μαζικό εγκεφαλικό ανεύρυσμα και πεθαίνει. Η πριγκίπισσα πάει σε μουσική σχολή για να καταλάβει τι στο διάολο έπαιζε ο πρωταγωνιστής.


Nu Metal: Ο πρωταγωνιστής καταφτάνει μ' ένα κατεστραμμένο Honda Civic κι επιχειρεί να πολεμήσει τον δράκο αλλά καίγεται μέχρι θανάτου όταν τα γελοία φαρδιά ρούχα του πιάνουν φωτιά.


Emo Metal: Ο πρωταγωνιστής βλέπει τον δράκο, κάτι ψελλίζει εκεί για το πόσο δύσκολο θα είναι να καταφέρει την πριγκίπισσα να τον ερωτευτεί, και τον τρώει ο δράκος. Η πριγκίπισσα είναι πολύ χαρούμενη, γιατί στην τελική ο πρωταγωνιστής δεν ήταν παρά μια κλαψιάρα αδερφή.

ROCK – METAL ΑΠΟΨΕΙΣ ! ! !

Αnyway, ωραίο θεματάκι.  λοιπόν. για μένα το ροκ και μεταλ είναι βασικά κάτι παραπάνω από μουσική. είναι θέμα νοοτροπίας. πιστεύω γενικά ότι όταν μιλάμε για εγκεφαλική μουσική το θέμα πάει πάντα σε νοοτροπία.
Πολλοί πιστεύουν ότι είναι μόνο τα μαύρα ρούχα και το ατίθασο μαλλί κάνει το ροκα η τον μεταλά... Προσωπικά με αντιμετώπιζαν ως μαύρο πρόβατο που ήμουν αλλιώς.. Να ξεκολλάμε από αυτά. Η μουσική είναι μια, κ ο καθένας ακούει ότι ακούει για να γουστάρει.
Και ιδεολογία είναι και λόγος ύπαρξης... 
Tώρα από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που ντροπιάζουν για μένα την μεταλλική κοινότητα και κράζουν μουσικές και γκρουπ που οι ίδιοι δεν τα καταλαβαίνουν και απλά κρίνουν ότι το προσωπικό τους γούστο είναι το σωστό.
Mου τη σπάει που δε καταλαβαίνουν ότι για να ακούσουν αυτά που παίζονται σήμερα, κάποιοι κάποτε άκουγαν, γούσταραν και ίσως επηρεάστηκαν από αυτά που βρίζoυν κάποιοι. 
Είναι η μετριοπαθής στάση ζωής που σε συνδιασμό με δυναμικές ιδεολογίες αντιτίθεται στο κεφάλαιο, δεν σκύβει το κεφάλι κ πολεμάει για έναν καλύτερο κόσμο...
Το ότι το ροκ είναι μουσική φυσικά κ δεν το συζητάμε αφού ήταν απόρροια των blues κ απέκτησε άπειρα υποείδη κ συνεχιστές.
Η λάσπη που υπάρχει κ η ρετσινιά για το ροκ όσων αφορά τα ναρκωτικά κ τον έξαλλο τρόπο ζωής ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εξακολουθεί να είναι το βασικό αντεπιχείρημα όλων όσων το αντιπαθούν... Είναι τελείως υποκριτικό να μιλάμε για πρώην πρεζόνια που άλλαξαν τη μουσική κ όχι μόνο ιστορία του κόσμου ενώ τα σημερινά πρεζόνια απλά κονομάνε για να πάρουν τη δόση τους κ να αποκτήσουν δόξα με διάρκεια λίγων ετών... Πίστευα κ πιστεύω ότι προσωπικές συνεντεύξεις κ βιογραφίες ροκάδων λειτουργούν ευεργετικά στους νέους γιατί πασχίζουν με κάθε τρόπο να ενημερώσουν τη νέα γενιά για την τεράστια ζημιά των ναρκωτικών κ το πόσο ανίκανοι ήταν το διάστημα που βρίσκονταν υπό την επήρρειά τους να συνθέσουν κ να ερμηνεύσουν μουσική... Σε κάθε μουσικό αφιέρωμα για κάποιον σπουδαίο καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς τονίζεται το πόσα περισσότερα θα είχε προσφέρει στο μουσικό στερέωμα αν δεν έκανε χρήση ναρκωτικών...

1)      Το rock και το metal είναι πάνω απ' όλα τρόπος σκέψης, τρόπος ζωής, νοοτροπία, φιλοσοφία...Αν δεν τα έχεις αυτά, πολύ δύσκολα θα γίνεις fan. Δεν είναι ελαφρόμυαλη μουσική απλά "για να περάσει η ώρα". Καμία σχέση. Είναι μουσική με την οποία ταυτίζεσαι. Μουσική που εκφράζει πολλές από τις ανησυχίες σου και καυτηριάζει συνάμα πολλά από τα κακώς κείμενα γύρω μας.

...Το ροκ πάνω από όλα ήταν βίωμα και σε κάποιους άρεσε και σε κάποιους άλλους όχι.
...όποιος γουστάρει να το ανακαλύψει το μόνο που έχει να κάνει είναι να ψάξει και να το βρει και να το ζήσει ...και στο τέλος ίσως να ανακαλύψει ότι δεν τον εκφράζει ρε φίλε..."υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να ζήσεις" κι ακόμα περισσότεροι όταν ζεις όπως γουστάρεις κι εκφράζεσαι.

...Το ροκ δεν είναι κληρονομικό δικαίωμα, ούτε φοράει ταμπέλες...το ροκ έχει ταυτότητα κι ανήκει σε αυτούς που το νοιώθουν κι ας εκφράζονται σε όποια γλώσσα γουστάρουν.

GLAM ( POSER) METAL ! ! ! !

Η στάμπα του glam δεν ήταν μόνο τα ρούχα και το attitude... Ηταν ο ρυθμός της μουσικής, το rock 'n' roll feeling, ο στίχος που απευθυνόταν στους εφήβους όλου του κόσμου, χωρίς βέβαια να παραβλέπουμε την oυσιαστική (και όχι υποκριτική) απελευθέρωση από κάθε είδους (και φυσικά και σεξουαλικές) προκαταλήψεις. Το glam rock καταρχήν έβαλε τέλος στα εικοσάλεπτα (πολλές φορές επικά, αλλά κάποιες φορές ανούσια) κομμάτια και τόλμησε να φανεί κυριολεκτικά Out και kitsch. Οι ομοφυλοφιλικοί υπαινιγμοί και οι περίεργες ενδυματολογικές προτιμήσεις του David Bowie, των Sweet, των Slade, χλευάζονταν από την πλειοψηφία των μεγάλων ηλικιών, και αυτό αύξανε τη δύναμη του νεανικού κινήματος που θέλησε να αποφύγει το αδιέξοδο των ουτοπικών ονείρων των 60s.
Παράλληλα, ονόματα όπως οι Sweet, οι T-Rex ή ο Alice Cooper , ενέπνευσαν και το punk κίνημα που θα ακολουθούσε.
Ποιοί όμως πρωτοστάτησαν στο glam rock κύμα; 
O David Bowie ήταν ένας από αυτούς. Εφήυρε το εξωτικό, υπεράνθρωπο, εξωγήινο, μεταφορικό ήρωα-alter ego του, Ziggy Stardust, την ενσάρκωση της τελειότητας, η οποία όμως δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεπέσει, και γι'αυτό "πέθανε" την κατάλληλη στιγμή. Κορυφαία μορφή του glitter rock ήταν όμως ο Mark Bolan. Υπερβολικά εγωιστής, φιλόδοξος, sexy και εξαιρετικά ταλαντούχος στα pop συνθετικά και φωνητικά καθήκοντά του, έφερε τους T.Rex στην πρώτη θέση της glam αναμέτρησης. O Bolan ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες των 80s και των 90s. O Brian Molko των Placebo, o Jarvis Cocker των Pulp, ο Boy George, ακόμα και ο απόλυτος 80s star Morrissey, λάτρεψαν την επιμονή, το style, το έμφυτο star χάρισμα του.
Από κει και πέρα, υπήρχε ο ακαλαίσθητος Gary Glitter, οι διασκεδαστικοί Slade και η τριάδα Sweet, Mud και Suzi Quatro. Oι τελευταίοι οφείλουν την επιτυχία τους στο αχτύπητο δίδυμο Chinn / Capman, οι οποίοι και έγραφαν τα κομμάτια τους, αλλά και έκαναν την παραγωγή. Οταν οι Sweet για παράδειγμα δοκίμασαν να απεξαρτηθούν (προς το τέλος) από τα συνθετικά δεσμά τους, το παιχνίδι χάθηκε για τα καλά... Τέλος, καλλιτέχνες όπως ο Iggy Pop, o Alice Cooper, o Lou Reed, οι Roxy Music, o Elton John χώθηκαν στο glam παιχνίδι, αλλά έδειξαν να προσαρμόζονται και μετά την πτώση της μουσικής αυτής κίνησης...