ROCK – METAL ΑΠΟΨΕΙΣ ! ! !

Αnyway, ωραίο θεματάκι.  λοιπόν. για μένα το ροκ και μεταλ είναι βασικά κάτι παραπάνω από μουσική. είναι θέμα νοοτροπίας. πιστεύω γενικά ότι όταν μιλάμε για εγκεφαλική μουσική το θέμα πάει πάντα σε νοοτροπία.
Πολλοί πιστεύουν ότι είναι μόνο τα μαύρα ρούχα και το ατίθασο μαλλί κάνει το ροκα η τον μεταλά... Προσωπικά με αντιμετώπιζαν ως μαύρο πρόβατο που ήμουν αλλιώς.. Να ξεκολλάμε από αυτά. Η μουσική είναι μια, κ ο καθένας ακούει ότι ακούει για να γουστάρει.
Και ιδεολογία είναι και λόγος ύπαρξης... 
Tώρα από την άλλη υπάρχουν και αυτοί που ντροπιάζουν για μένα την μεταλλική κοινότητα και κράζουν μουσικές και γκρουπ που οι ίδιοι δεν τα καταλαβαίνουν και απλά κρίνουν ότι το προσωπικό τους γούστο είναι το σωστό.
Mου τη σπάει που δε καταλαβαίνουν ότι για να ακούσουν αυτά που παίζονται σήμερα, κάποιοι κάποτε άκουγαν, γούσταραν και ίσως επηρεάστηκαν από αυτά που βρίζoυν κάποιοι. 
Είναι η μετριοπαθής στάση ζωής που σε συνδιασμό με δυναμικές ιδεολογίες αντιτίθεται στο κεφάλαιο, δεν σκύβει το κεφάλι κ πολεμάει για έναν καλύτερο κόσμο...
Το ότι το ροκ είναι μουσική φυσικά κ δεν το συζητάμε αφού ήταν απόρροια των blues κ απέκτησε άπειρα υποείδη κ συνεχιστές.
Η λάσπη που υπάρχει κ η ρετσινιά για το ροκ όσων αφορά τα ναρκωτικά κ τον έξαλλο τρόπο ζωής ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εξακολουθεί να είναι το βασικό αντεπιχείρημα όλων όσων το αντιπαθούν... Είναι τελείως υποκριτικό να μιλάμε για πρώην πρεζόνια που άλλαξαν τη μουσική κ όχι μόνο ιστορία του κόσμου ενώ τα σημερινά πρεζόνια απλά κονομάνε για να πάρουν τη δόση τους κ να αποκτήσουν δόξα με διάρκεια λίγων ετών... Πίστευα κ πιστεύω ότι προσωπικές συνεντεύξεις κ βιογραφίες ροκάδων λειτουργούν ευεργετικά στους νέους γιατί πασχίζουν με κάθε τρόπο να ενημερώσουν τη νέα γενιά για την τεράστια ζημιά των ναρκωτικών κ το πόσο ανίκανοι ήταν το διάστημα που βρίσκονταν υπό την επήρρειά τους να συνθέσουν κ να ερμηνεύσουν μουσική... Σε κάθε μουσικό αφιέρωμα για κάποιον σπουδαίο καλλιτέχνη που έφυγε νωρίς τονίζεται το πόσα περισσότερα θα είχε προσφέρει στο μουσικό στερέωμα αν δεν έκανε χρήση ναρκωτικών...

1)      Το rock και το metal είναι πάνω απ' όλα τρόπος σκέψης, τρόπος ζωής, νοοτροπία, φιλοσοφία...Αν δεν τα έχεις αυτά, πολύ δύσκολα θα γίνεις fan. Δεν είναι ελαφρόμυαλη μουσική απλά "για να περάσει η ώρα". Καμία σχέση. Είναι μουσική με την οποία ταυτίζεσαι. Μουσική που εκφράζει πολλές από τις ανησυχίες σου και καυτηριάζει συνάμα πολλά από τα κακώς κείμενα γύρω μας.

...Το ροκ πάνω από όλα ήταν βίωμα και σε κάποιους άρεσε και σε κάποιους άλλους όχι.
...όποιος γουστάρει να το ανακαλύψει το μόνο που έχει να κάνει είναι να ψάξει και να το βρει και να το ζήσει ...και στο τέλος ίσως να ανακαλύψει ότι δεν τον εκφράζει ρε φίλε..."υπάρχουν χίλιοι τρόποι για να ζήσεις" κι ακόμα περισσότεροι όταν ζεις όπως γουστάρεις κι εκφράζεσαι.

...Το ροκ δεν είναι κληρονομικό δικαίωμα, ούτε φοράει ταμπέλες...το ροκ έχει ταυτότητα κι ανήκει σε αυτούς που το νοιώθουν κι ας εκφράζονται σε όποια γλώσσα γουστάρουν.